Ben, Bisikletim ve Doğa

28.02.2015 İstanbul

Bu yıl içerisinde gerçekleştirmeyi düşündüğüm rotalardan biriydi Yalova - Armutlu rotası. Şubat ayı olmasına rağmen son bir iki haftadır havaların güzel gidiyor olması bu geziyi daha erken gerçekleştirebilme umudu vermişti.

27 Şubat akşamı Yalova, Çınarcık, Kocadere, Şenköy, Esenköy rotasını takip ederek Armutlu'ya varma planımı hazırlıyorum.

Sabah 07:00 civarı kalkarak akşamdan hazırlamış olduğum çantamı sırtlanıp bisikletime atladım. İlk hedef 08:15 kalkışlı Yenikapı - Yalova İDO seferine yetişebilmek..

07:41 itibariyle Fatih'teki evimden ayrılıyorum. Akşam yağan yağmur nedeniyle yerler ıslak ve hava oldukça soğuk. 07:55'te terminaldeyim. Biletimi alıp doğrudan arabalı feribota geçiyorum. Bisikletimi ön tarafta arabaların yanına bırakıp doğrudan yukarıya çıkıyorum. Marmara bugün oldukça sakin deniz çarşaf gibi..

Yaklaşık 1,5 saat süren deniz yolculuğumuz 09:52'de Yalova'da son buluyor. Burada da yerler ıslak ancak hava İstanbul'a göre daha ılık ve daha açık..

Terminalin önü ana baba günü gibi yoğun bir insan kalabalığı ve araç trafiği var. Daha önce buraya hiç gelmemiştim dolayısıyla ne tarafa gitmem gerektiğini cep telefonumdan açtığım navigasyon uygulaması sayesinde öğreniyorum. Terminal çıkışı sağ taraftan pedallamaya başlıyorum. Bir kaç yüz metre sonra ana yoldan ayrılarak sahilden yoluma devam ediyorum.

Yalova'nın dışındaki Gökçe Barajından gelip Yalova içerisinden Marmara'ya dökülen bir akarsu.

Akarsuyun Gökçe Barajından gelen tarafı (İnternette aynı yerden gece çekilen fotoğrafları gördüm muhteşem)

Akarsuyun Marmara'ya dökülen tarafı

Üzerinde bulunmuş olduğum köprüyü geçer geçmez zemini itinayla döşenmiş geniş güzel bir yoldan devam ediyorum. Büyük bir parkın içerisindeyim denizin hemen kenarında yemyeşil..

Az ileride büyük beyaz taşlar farkediyorum gittikçe yaklaşıyorum yanlarına..

17.08.1999 Tüylerim diken diken oluyor. Bir an o gece yeniden canlanıyor gözlerimin önünde..

İçim burkularak ayrılıyorum oradan. Sonradan öğreniyorum ki 17 Ağustos Parkı burası..

Yavaş yavaş şehrin dışına doğru çıkıyorum. İlk hedef Çınarcık.

10:14 Yolun emniyet şeridi olarak ayrılan kısmı ıslak ve çamurlu olmasından dolayı kaldırımdan yoluma devam ediyorum.

Sabah puslu ve serin olan hava yerini güneşe bırakmış durumda yavaş yavaşta içimi ısıtmaya başlıyor.

İlerideki ayrım ile birlikte Çınarcık, Armutlu yönüne sapıyorum az ileride Yalova Üniversitesi'nin yanından yoluma devam ediyorum.

Üniversite'de tam bir şantiye görüntüsü var bir yandan da yol çalışması devam ediyor. Akşamdan da yağan yağmurla birlikte yolun bu bölümü çamur deryası gibi..

Koru Beldesine girerek sahil kenarından yoluma devam etmekten ziyade çevre yolundan gitmeyi tercih ediyorum.

Koru Beldesinden sonra hafif yokuşlarla ve bir kaç km daha yol katederek Çınarcık'a ulaşıyorum.

11:10 Marmara'nın İncisi Çınarcık'a Hoşgeldim!!

Çınarcık'ın içine girmedim ancak şunu söylemek istiyorum genel olarak ülke insanımızın doğaya olan saygısının olmadığı ve doğaya karşı ne kadar acımasız olduğunu bir kez daha görmüş oldum.

Çınarcık'a giriş tabelasından çıkış tabelasına kadar yolun sol tarafı her türlü inşaat molozundan, otomobil lastiğine, kırık koltuk parçalarından, çuvallara doldurulmuş çullara kadar aklınıza gelebilecek her türlü pislikle dolu.

Vakit kaybetmeden bir iki kare fotoğraf çekerek yoluma devam ediyorum.

Bu noktadan sonra zaten çok fazla olmayan küçük araç yoğunluğu neredeyse bitiyor. Ancak çok fazla kamyon ve tır seyir halinde..

Yol genel olarak geniş ve asfalt ancak emniyet şeridi oldukça kirli.

Zaman zaman küçük inişler olsada genel olarak yokuş yukarı pedal çeviyorum.

Öyle bir güzergah ki çoğu zaman Bolu Dağı'nda olduğum hissine kapılmadım değil.

Burasıda sanki Bolu Dağı'ndaki Karanlık Dere mevkii :)

11:48 Çınarcık'ı da geride bırakarak Teşvikiye sınırları içerisine giriyorum.

Aynı yerde çekilmiş iki fotoğraf sağ tarafımda bir mesire yeri ve hava oldukça açık..

Buda sol tarafımdaki hava :) Bu durum beni oldukça endişelendiriyor çünkü ıslanmaya hiç niyetim yok..

Teşvikiye'den sonra yine tırmanmaya başlıyorum. Kara bulutları arkamda bırakıyorum..

Buralara bahar çoktan gelmiş.

Zeytinağaçlarının altıda yemyeşil..

12:25 Hemen hemen yolun yarısını geride bıraktım.

"Erikli Yaylası" bu tabela beni bir anda iki yıl öncesine götürdü. 6 otomobil, 11 çadır ve 24 kişilik bir ekiple geçirdiğimiz müthiş bir kamp..

Harizan 2013 Çok sevdiğim dostlarımla o günden bir kare..

Uzun bir tırmanışın ardından artık top noktadayım. Deniz seviyesinden başlayan tırmanışın max noktaya ulaştığı an. Tırmanışın ne kadar zor olduğunu da özetleyen bir kare. Buradan sonrası sahile kadar iniş..